4
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
1176
Okunma
Aşkın ızdırabı vurdu
Okyanusun dibine
Çalkalandı pişmanlık sesleri
Tutsaktım biryerlerde
Kırık kalbimle
Göremiyordum işte
Karanlık çukurun
Çıkış yolunu
Hızlı sözleri hep ummadığım
Boş insanlardan duyuyordum
Anlatılmıyordu yalnızlık
Anlatamıyordum yarim
Medeniyetin göbeyinde
Kültürsüzlükleriyle tavan yapmış
Asil insanlarla doluydu etrafım
"Özlemin" adını koyamiycağım
Yıllarım geçti benden
Hayallerinin esiri oldu tüm saatlerim
Gelemem kendime
İmtihandı bu ağırdı, yüklüydü
Başroldekileri hep yokedendi
Sevilmenin şımarıklığıydı belkide
Bendeki bu rahatlık
Damla damla akan gözyaşlarımda
Bak şimdi yavaşça yokediyor
Bendeki seni!
5.0
100% (8)