Kutsal sevgiyi ruhumuza komşu ederek
Mis kokulu yüreklerin sevdasını içtik!
Titrek bakışların hayatını sezdik!
Yorgun bedenimizle, donuk gözyaşlarımızla
Elvedalara uğrak gemilerimiz oldu!..

Ömrün her evresinde yaşanan onca sevgi cinayetleri
Ruhların, bedenlerin yürek isyanı, emeklerin lisanı
Yorgunlukların kahramanlıkları hiç bitmiyordu!..

Sevgimizde kimseyi zorlamadık!
Yalan rüzgârında esmedik!
Cahil beyinliler gibi, sevgiyi katletmedik!
Nefesleri kesmedik!
İnsanca yaşayarak, sevgiye hep sadık kaldık!
Sevgisiz, nefessiz bir ömrü tüketirken
En güzel sevgiyi;
Güzelliklerin içinden türkülerin lisanına dokunduk!
Aşkın, heceli gecelerini ruhumuzda yaşadık!..

Gözlerimiz hep ıslak kaldı
Yürek dilimiz;
Sessizliklerin içinde kaybolurken bile
Tek beden olduk, hayata tutunduk!
Duvarların arasından geçti bedenimiz
Yalandan hep uzak yaşadı sevgi nefesimiz!..

Mehmet Öksüz