NEYLEYİM EY OĞUL
Gül diktim hep diken bitti bahçemde
Bülbül gibi yanarım figandayım.
Dostun bıcak izi durur sinemde
İyileşmez yaralarım ey oğul.
Yaban elde çileleri tatmışım,
Yavruları el içine katmışım,
Bilmiyorum nerde yalnış yapmışım?
Dostlarım sırtını döndü ey oğul.
Selam verdim borçlu çıktım
dünyaya,
Tutunacak dal kalmadı hayatta
Gönül kırgın iki yüzlü tüm
dosta ,
Dostlarım hep düşman oldu ey oğul.
Yazan elimin intizarı yazmasın
Edenlerin bu yanına kalmasın
Söyle vefasızlar beni sormasın
Gönül küstü o
dostlara ey oğul.
NURAY ÖZTÜRK
HÜZÜN ÇİÇEĞİ