2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
489
Okunma
Ben şiir yazamam çocuğum...
Kafiyeler beni dinlemez
Hayat felsefem öyle ağır ki
Bir anda sayfalardan silinmez...
Ben şiir okumam
Şiirler benim çocuğum
Tüm dertlerimi, manasını yitiren kelimelere yüklemekse ömür
Sürgüne gittiğimi var say
Çoçuğum...
Ağırdır... yüküm
Omuzlarım ondan düşük
Kırmaktan,kırılmaktan korkmuşum
Ondandır iki büklüm oluşum
bakma yüzüme
Yüzümde yeterince ayna kırığı var
Bakma öyle saçlarıma
Nice mevsimlerde yağardı kar....
Ah benim gönül takıntım
biliyorum
Ondan sana yanı şım..
Ondan sana susuşum.
Şimdi güney enleminde bir ay
Tül tül bulutlar
Ve ben senin şiirini yazıyorum...
Unutma
Yeterince karanlığı sevemiyorum
Bir özlem var içimde
Düştükçe yollarımıza ay ışığı
Dertlerime gün ışığı arıyorum...
Sensin galiba gün ışığı...
5.0
100% (4)