SEN Kİ
Esir yaşamaktansa ölürüm,
Çünkü ben Türküm!

Cehennem kudursa,
Denizler ordu olsa,
Vahşetin bütün silahları;
Üzerimize doğrulsa,
Gökyüzü kızıl ateşler gibi
Üzerimizi kaplasa,
Yağmur gibi mermiler yağsa üstümüze,
Göğsümüzde ki imandan kalkana
Çarpa çarpa parçalanacaktır.
Sen var oldukça
Güneş senin için sönmeyecektir.

Sen ki demir dağları erittin.
Mazlumları kendine yar ettin.
Sen ki, haksızlık karşısında
Allahtan başka kimseden korkmadın.
Sen ki, zulmün beldelerini
Nal sesleriyle titrettin.
Sen ki, İslam’ı miraç
Ülkünü sancak yapıp,
Nizamı alem için,
Yürüdün Tevhidin nuruna.
Sen ki, bir elinde Kuran,
Bir elinde bayrak,
Gezdin,
Bütün Türk illerini
Sen ki, Çanakkale de
İzmir de düşmanı denize döküp,
Sakarya da destan yazarak,
Türk adıyla Cumhuriyeti kurup,
Yürüdün aydınlık günlere…

Şimdi, ey çocuğum:
Hürüm, mutluyum diye haykırıyorsan,
Unutma,
Birileri nefesini feda ettiği içindir.

Bugün bakma sen,
Aykırı seslerin çıktığına,
Pişman olmuştur,
Yarın,
Yine dönecektir sana!..
Yusuf Yılmaz