---Tercümanını yitirmiş yüreğim ellerimde şimdi
Geceye açan gül misali
Önümdeki siyaha açıyorum yüreğimi
Gözlerimde yaş, ellerimde kan birikintisi
Geçmişime yol verip
Geleceğe yüz dönüyorum şimdi...---

Sessizce sevmekti bendeki
Dudaklarımdan çıkana inanan hep susardı.
Gözlerime kimse bakmazdı
Yüreğimden gelen her nağmenin tercümanı
Gözlerime kimse sahip çıkmazdı.

Gelememlerin ardısındaki haykırışlarımı duyamadı kimse
Götür beni diye mızmızlanan gözlerimdi
Sus diye kıpırdanan dudaklarımdı evet!
Ama susmamalar için yalvaran gözlerimdi..

Gözlerim,
Gururumu susturan tek bendi
Ben olduğum tek yerdi gözlerim
Saklanırlardı saçlarımın arasına
Saçlarımı kaldırıp kimse bulamadı gözlerimi
Cevap veremedi sessiz cümlelerime
Ve kendimi kaybedişlerimle kaybettim gözlerimi
Ne yazık...
Gerçekler sustu, yüreğim sustu..
Neye yaşadığımı bilmeden yaşandı ömrüm
Başka ömürlerde..
Artık gerçeklerden saklanan gözlerimdi
Sahte gülüşlerime yol veren gözlerim
Sizi kaybettim
Beni kaybettim iz bulunmaz meskenlerde
Ben kaybettim
Kaybettim her sevişte...

----------Ayşe Betül