Bir sevilmez eylül,sevilemez
Yağmur dilenir yazının kavuran sıcağında
Verilmez...
Eylüle saklanır
Gelir de eylül, getirir de yağmuru
Bir sevilmez...

Ağlar eylül, solar çiçekler
Büker ağaçlar kollarını, döker yapraklarını
Ağlar eyül, döker yaşlarını
Çatlak çorak toprakları doldurur
Ağaçların yorgun dallarına eser, rüzgar olur
Kollarına el olur kaldırır bir parça
Sonra yağmur olur
Kurumuş gözlere yaş iken,
Yanan yüreklerde alev alır, kor olur...

Bir sevilmez eylül
Ayrılık yazılır diğer adına
Şarkılarında hüzün ve keder
Şiirleriyse hepsinden bin beter...

Ağlar biçare...
Ne bir gül açar ellerine
Ne de kimse gülüverir yüzüne
Sarıya sarı, yeşile yeşil olur
Aslı mavidir...
Hangi yürek susar eylüle!

Eylül de sever, sevilmek ister
Derman olayım derken rüsva olur
Bir dilediği olamaz
Ve bir sevilmez işte...

O benim..
Eylül BENİM!
Ellerim küçük gelir
Kucaklarım boşa sarar belki
Yinede eylüle çarpan bir yürek var içimde...

Ben eylülüm...

Bana baharı sormayın!
Eylülün mateminde kalayım bırakın,
Bırakın!

------Ayşe Betül