yanlış saksıda büyümeye çalışan çiçek gibisin
tozlanmasın diye poşet içindeyken, parası olanca satın alınmış
güneş görmeyen balkonlara
süs diye ekilmişsin


pet şişeyle sulanmış"
ayı’ güneş sanmışsın


açmamışsın haliyle
lakin buna da çözüm bulunmuş
sentetik renkler ile


faturası ödenmiş mutluluğun bedelini ödemekle yükümlüymüş ömrün
apartman boşlukları uçurummuş solan çiçeklere
ve bu yüzden

her neyse..

yağmur sonrasında asfalt soluyormuşsun, toprak yerine
düşlerine beton döküyormuş şehrin elleri
yaprak ucunda biriken tomurcuklar yaş diye karışıyormuş
mazgallarda akan kirli suya


ve zaman hızla geçiyormuş
bir dijitalin göz açıp kapanan çalar saatinde


vaktiyle uçurumda açan çiçekmişsin
kayaların koynunda


ne el değiyormuş yaprağına
ne de göz


rengini güneş
suyunu bulut veriyormuş
tohum hikayende


barkodu yokmuş mutluluğun
dilersen kuşlara sor


gerçi onlar da bilmez şimdi
dal diye konduğu
elektrik telinde..


yanlışın başına düşer misin bilmem
saksı niyetine


ama takvimler duvar çürütüyor
ömrün diyetiyle...