Sana ulaşabilmek için denemediğim yol kalmadı
Ben her gelişimde sen biraz daha gittin benden
Yollarıma taşlar döktün dikenler diktin
Sana ulaşmamın imkanı kalmadı

Hiç tatmadığım duyguları sende tattım
Övgülerüne aç küfürlerine tattım
Kaç gece gelirsin diye pusuya yattım
Kırıldı umudum döneceğine imkan kalmadı

Sen ne yaptın biliyormusun beni bir mahsen yaptın
Dünyam zaten mahsendi mahsen içinde mahsenim artık
Tüm umutlarımı gereksiz bir ışık gibi kapattın
Görmek için seni ışığa imkan kalmadı

Sana her yaklaştığımda uzaklaşman çok acı
Oysa Senden gelen her şeyi yapardım baş tacı
Biraz kalsaydı içimde geleceğin inancı
Beklerdik seni bir ben bir azrail birde kemancı

Döner diye gönlümü yıllarca kandırdım
Ağzımla kuş tutum koluma kondurdum
Gör diye umudumu bulutlara gönderdim
yağmur yağar ama senin ıslanmana imkan kalmadı

Mehmet Kırıl