Omuz çukuruna bağlı bir ecel
//Tetik,mermi ve barut…
Kimi vurur bilinmez.
Kefensiz gömülür küçücük bir el
//Gözleri açık gider,
Üstünü bir avuç toprakta örtmez
Mezarı bir mayın tarlasına düşer
Bir fatiha okumaya
Kimseler gitmez….
Haydi gülümse…..


Rengarenk ışıklar altında
Ödenen kefilsiz bedel….
Elbiseler üstünü örtmez,
………Masum,utangaç ve yalınayak
//Bir kız çocuğu çıplak…
Tebessümleri siyah ve beyaz renkler
Maskelerini gizleyemez
Dudakların da kırmızı izler,
//Çocukluğunu saklamaz..

Sevişirken Ay’a diker gözlerini
Hafifçe çenesini çeker…
//Unutmaz ki…….
Fahişeler asla öpüşmez
Gözyaşı bilinçaltını dinlemez
Haydi gülümse……


Donar acılarında, küçük denizler
Sahillere derin dalgalar bırakır da,
Kırmızıya kesen öfkesini göstermez.
Bir tükürükle kirlettiğini sanırsın
//Coşar fırtına olur…..
Yüreğini ebediyen temizler.
Yüzün artık renk vermez,
Sorguda şaşırır dilin
Sıcaklık tenini yakar….
Pişmanlığın kar etmez.
//Haydi gülümse……


Tenin doğduğun toprağa çeker
//Gafildir…….
Yaradan kimdir?bilemez
sorgusuz seni asar…

Coğrafyanda ihanete uğrarsın
Renginde gül yetişmez…..
Artık potansiyel bir suçlusun
Başından bela! eksilmez…
Üşüşür başına haramiler,
Seni durmadan ezer…
Başın dik olur…
Yüreğinden acılar silinmez
Haydi gülümse….


Değişkendir zaman
Saatler geçmez….
Bir film şerididir an
Hep tekrarlanır gözlerin önünde
Senaryo bitmez…

Kaldırım dibinde yaşlı bir kadın,
Kadının sırtında,
//Alaca ,mor bir bohça,
Bohçanın içinde ,
Mavi gözlü bir çocuk,
Sorsan adını bilmez…
Avuç açıp,’’Allah rızası için’’
Yaşıyor…
Boğazına giren ,üç beşi geçmez
Sırtında dünyaları
//Taşıyor…..
Her şeyden habersiz çocuk
Durmadan gülümsüyor
Haydi sende gülümse……

Kan kırmızı mezarlara
atılır menekşeler…..
Solar rengi mevsimsiz açar…

Kapatılan kafeslerde
Unutur ötüşlerini kuşlar..
Karbondioksite boyanır,
Küçük gagalar…

Anne rahminde kan pıhtısı
//Bir can…..
Bir bıçak darbesiyle,
//Nefessiz kalır……
Sonra sonbahar olur,
Bir sarı yaprak düşer
Haydi gülümse……

Dünya kurulur
Düzen durulmaz…
Bir zalim ihtirasına yenik düşer
//Savaşlar olur…..
Düşer şairin kalemine,
Binlerce ah! olur…
Yine de,
Kalem kırılmaz……[/kalin]


FAİK DANIŞMAN