Her güne akşam düşerken,
Yokluğunsa gönlüme düşer,
Köşeme hayalin düşerken,
Bitmemiş soğukluğun düşer...

Acını içinde yaşa der gibisin,
En azından sevmiş gibi yap,
Kader hikayesi başka olsun,
Güneşe doğru uç, ya Ay’ı kap...

Kaygılı duygular, düşünceler,
Gitmedi, deli, divane edersin,
Anlamlı olan tek bir şey dene,
Sana, bana iyi gelir, ne dersin...

Bana eğitimli gözler baktığında,
Bilgiye olan susamışlığım gider,
Bazı yaralarım, iyileşmez ama,
Gözlerin, bir anlık, Ay’a iniş der...

Götürdü güzel bir yalana doğru,
Rüyalarımda bile, o tatlı ışığına,
Hiçliğin ortasında gezeliyorum,
Gözlerin kıymasın artık, aşığına...

Aşk denmez, değişik duruyorsa,
Fırtınaya bakar, titremez aslında,
Aynı hazları hissedip durur aşık,
O tatlı gülüşü arar, bakışlarında...

Doğru sözcükler, neler bilemem,
Yerinde gülümsemene meyilim,
Acıma, merhametin sana kalsın,
Yalnız olan, sadece, ben değilim!...

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.