gün cumartesi,

gözlerindeki kahvede okey mi oynasam
yancı mı olsam rengine
bilemedim..


kararsızlık işte
bir tabu R yi çekip
bir tabuyu daha yıkar mıyım diyorum
bir tabur fikrin cirit attığı kahven’de


kalbine kurduğum taht kirasını
bahtıma çıkacak aşk ile takas edeyim diyorum
bunun için ferhat olmaya gerek duymayıp
aslı’ gibidir kaşesini kalbimde taşıyorum


seviyorum,
öleceğini bile bile ölesiye yaşayan nefs gibi
biteceğini bile bile bitimsiz bir yola düşmek gibi
hayır sana demedim kahveci
kalp taşına bitecekti bu oyun
bir tabuya gömülmeseydi eğer
rengiyle saki..


aşk şamda kayısıdır şimdi
aşk şamdanda mum fitili
aşkşamdan kaldım aşkım
anlasana halimi


rengine verdiği rahatsızlıktan ötürü özür dilemeli haki
hayır sana demedim
saki kılıklı kahveci..


gün cumartesi
vakti boldu kalemin


yarın pazara gider
ertesi gün dönerim..

unutmadan,

şiiri okuduktan sonra uçur
kağıttan bir uçakla


düşerse kanadını aç
aşk, kara kutusunda..