CEMAL SAFİ’YE…

“Sen onu azab-ı narından koru
Kâinatın ulu imparatoru...”

Hicazkâr makamı can çekişiyor
Sen ki buralardan gittin gideli.
Şiirler yakamı çekiştiriyor
Sen ki buralardan gittin gideli.

Heceden aruza neyden kemana
Tükendi arzular eksildi mana
Bir hüzün yayıldı ahir zamana
Sen ki buralardan gittin gideli.

Yetiş Almina’ya Hızır’mış gibi
Ayşen’e tesellin hazırmış gibi
Aşka kara matem yazılmış gibi
Sen ki buralardan gittin gideli.

Cemalini sevdik, ecri Rabbimden
Soluklanmış gelmiş sanki ezelden
Dünyanın farkı yok kuru gazelden
Sen ki buralardan gittin gideli.

Edebi makama geçmiyor nazım
Zamanın çarkından silinir izim
Ne uğraş verdiysem gülmüyor yüzüm
Sen ki buralardan gittin gideli…

Bir varmış bir yokmuş, fanidir insan
Yetmiş iki dilde tükenmiş lisan
Takvimde kararmış on yedi nisan
Sen ki buralardan gittin gideli

Bu yazgı seninle son bulur elbet
Harcımız değildir ne münasebet
Tek hece de kalır aşk ilelebet
Sen ki buralardan gittin gideli.

Mehmet Ali GÜNEŞ (Mavisevdalar)