Şiir:@sonsuzluk_

Sen Giderken

Vazgeçişlerim olmanı isterken,
Sen içten içe beni yakanım oldun.
Bağıra çağıra seni anlatmak isterken,
Dilim lal oldu.
Sessiz gidişinle..
Hıçkıra hıçkıra ağlamak isterken
Kimselere anlatamadığım,
Anlatamadıkça,
İçime akıttığım gözyaşları bıraktın bana sen,
sen giderken..
✍✍✍
Ben sensizlikle boğuşurken,
Her anım senle dolup taşarken,
Sensizlikte gün be gün eriyip yok olurken,
Sen sevgili,
Hangi kadının (adamın) yüzünde tebessüm oluyordun.
Benim huzur bulduğum o gözlerin
Şimdi kimlere huzur veriyordu sevgili.
✍✍✍
Beni sensizliğin girdabında bıraktın ya
Günü aydınlanmayan zindanlarda kaldım.
Günden güne seni unutmak isterken,
Yokluğun bir çığ gibi içimde büyüyordu,
Ve ben, ben sevgili
Gün be gün sensizlikte yok oluyor,
Kayboluyor ve kahroluyordum.
Sessiz sessiz seni yok ederken içimde,
Ben ölüyorum sevgili ölüyorum.
Ve sen, sen
Bilmiyorsun.
✍✍✍
Hadi, son kez duy haykırışlarımı sevgili!
Şimdi finalinle övünme zamanı.
Küçücük yüreğine sığdıramadığın beni,
Bir avuç kara toprağa sığdır.
Ve ardımdan göz pınarlarınla sula toprağımı.
Sende son bulan sevdamız,
Toprağımda filizlensin.
Ve sen sevgili
Daha öncede yaptığın gibi,
Karanlığıma hapset beni
Ardına bile bakmadan git sevgili.