DERTLEŞİR İSTANBUL


Sen hiç deniziyle konuştunmu İstanbul’un.
Bunu muhakkak dene birgün düşerse yolun.

Bak nasılda derdini yüklenir ve dertleşir.
Deniz deyip geçme ha insanlardan mertleşir.

Alıp götürür seni çılgın çılgın dalgalar.
Dertleşmeyi bilenler ancak bunu algılar.

Ne büyüksün İstanbul herkesin gözü sende.
Ben sana aşığım sen sevsende sevmesende.

En dertli günlerimde oldun şefkatten kucak.
Altın harfle yazıldın;herkesler okuyacak.

Zorsun biliyorum,olsun zoru seviyorum.
Bedenim gelmiyor ya ruhumla geliyorum.

Gelipte dönmedim ne olur ihanet sayma.
Ellerim kelepçeli darılıp sende kıyma.

Ne aziz bir şehirsin dünyada yok gibisi.
İçinde huzur bulur aşkı bilen birisi.

Gözlerim açık hayalini seyrediyorum.
Burda sanıyorlar da ben gelip gidiyorum.

Dobrasın kandırma yok gözünü aç diyorsun.
Sonra bende suç bulma insanı biliyorsun.

Yitik ümitlerin sen;ümidisin İstanbul.
Dilerim kıymetini bilenleri hep sen bul.




Mustafa YILDIZTEKİN