Sessiz sedasız ,
Usulca belirir yalnızlık.
Sekerek yürüyen bir köpek gibi,
Boyanır kızıla gökyüzü,
Bilir misin .......?
Soluklandırır beni ,
Ansızın çalan şarkılar,
Birde uyaksız şiirler......
Köşede canına kıyar sonbahar,
Avuç içleri öpülmemiş bir yoksul,
Tanrıya yakarır .......
Ölür çocuklar günün ilk ışıklarıyla,
Bir başka bahara kalır ,
Şehrin kara gözleri,
Ve birde müstehzi tebessümler.
Belirsizleşir artık soytarıların tövbesi,
Korku düşer çehrelere,

Şimdilerde.......
Üç beş duvar yazısı kalmış ,
Ezberlenmemiş henüz senle...
Ölmüş artık "özgürlük"propagandalarım.
Adımlanmamış sokaklara suskunum,
Ey !!!bir garip hayat ,
Parmaklıklar ardına attığın kaç kişiyi sevdin?
Kaç bebeği kurtardın açlıktan ?
Caydım artık düşlerimden.
Perdelerken yaşlar gözleri ,
Kaçına mendil oldun Ey !!!!!hayat ???
Gülnaz ☺😊