BAŞTAN ALIYORUZ

Cumhuriyet;
Caddesinde, yürümek için, kayhan’dan başlıyoruz.

Caddenin;
Ortasında tren rayı,
Etrafında dükkanlar.

Ortada;
Tek, tük seyyar satıcılar.

Biraz kalabalık, bira sakin
Buruk, heyecanlı insanlar.

Çeyizlikleriyle;
Heyecan süzen,
Süslü, gelinlik kızlar.

Ray’ın etrafında banklar.

Banklarda;
Yorgun, düşünceli ihtiyarlar, Hatıraları kaynatırlar.

Ayak diplerinde;
Üç, beş torba, sebze, meyve.

Belliki;
Reyhan pazarından, almışlar,
Torbaları işaret edip,
Fiyat soruyorlar.

Reyhan pazarı;
Cumhuriyet caddesinin,
Ortasına denk gelir.

Zengin lezzete;
Fakir fiyatı için,
Dalar, reyhan kalabalığına.

Eyy;
Aziz Bursa,
Birzamanlar, sen ne güzeldin..!

Esnaflar;
Dükkan önünde,
Kendi halinde.

Kiminin elinde;
Çay, sigara,
Kiminin çekirdek,
Kiminin, borç, alacak.

Ertuğrul türbesinde;
Dualar eder, müminler.

Gençler;
Darbuka, gitar,
Şarkı söyler.

Kalabalık dinler,
Esnaf stres atar.

Açlar; Toklar,
Zenginler, fakirler,
İhtiyarlar, gençler
İç, içe gezerler..

Caddenin;
Sonu görünür, uzaktan
Karşıda sür, sür üstünde Cafe

Solda;
İhtişamlı, pirinç hanı.

Önünde; Banklar,
Köşesinde kebapçılar,
Karşısında tatlıcılar.

Eyy;
Aziz Bursa,
Birzamanlar, ne güzeldi köyler.

Duvar dibine sinmiş,
İhtiyar yoksul.

Eski paltosu;
Eski ayakkabısı, kirli saçları,
İri, boncuk mavisi gözleri.

Omuzları hareketli;
Gözleri dalgın,
Birşeyler, dinliyor gibi,
Sevimli, yoksul amca.

Önünden geçenlerin;
Dikkatini çekiyor.

İlginç bulanlar;
Yaklaşıp, resim çekiyordu.

İhtiyar yoksulun,
Hiç birşey, umrumda değildi.

Kebapçının;
Çığırtkan çırağını, dinliyor.
Lezzetli kebapları, hayal ediyordu

İri;
Boncuk mavisi,
Kısık gözleri
Tatlıcının vitrinin’de,
Halkalı tatlıları, suzuyordu.

Belkide;
Çocukluk günlerine,
Tebessüm ediyordu.

Belliydi;
Saatlerdir, karnı açtı
Kebap kokusuyla, doyuyordu.

Saçı kirli;
Eli kirli, üstü başı yırtık.

İri;
Boncuk mavisi,
Gözleri zengin, diriydi.

Cebinde;
Parasının, olmadığı belliydi,
Önünde, ne kutu, nede mendil,
Parmağında, sigarasıda yoktu.

Her haliyle;
Gönlü zengin, yoksuldu.

Resmini;
Çekenlerde, bahşiş veriyorlardı.

Eyy;
Aziz Bursa,
Bir zamanlar, ne cömertti,
Secde edenlerin.

Cumhuriyet caddesinin,
Sonu göründü.

Bankların arkasında,
Genç bir adam, belirlendi.

Siyah paltosuna sarılmış;
Yere, yüz üstü uzanmış.

Önünde boş kutu;
Kutuda üç, beş metelik.

Kutuda el yazısı ile;
"Ben açım " yazıyordu.

Yanından gecenler;
Kutuya bir, bir para atıyordu.

Genç adamı; herkes bilirdi,
Genç adam şarapçıydı,
Şarap için, dileniyordu. .

İhtiyar ve yoksul adam;
Açtı, parasızdı, zararsızdı.
Hiç kimse, tanımazdı.

Eyy;
Aziz Bursa, Evliyalar dergahı
Bugünlerde mi, yaşayacaktın.

Eyy; Aziz Bursa’m, eyy..!!

Yeşil çam’ın; Vaz geçilmez,
Doğal platosu, Aziz Bursa’m.

Bu nasıl , sahne. ? ...!!

Tamam; Tamam,
Kestik, kestik. ..!

Toparlanın,
Baştan alıyoruz. .


Bilent Atalay
23/06/2019
Bursa


ARŞİV :
profil.edebiyatdefteri.com/komsukalp/