KAVAL DİNLİYORUZ


Neyse;
Boşver dedik,
Kemençe çalmaya,
Devam ettik.

Önemsediklerimiz;
Ne kadar gerçekti,
Kafadan sallamak için,
Kafa salladık.

Beklediklerimiz gelmedi;
Gelirmiydi ?, bilemedik,
Köşede bekledik.

Ne; köşenin sonunu gördük,
Nede, köşeyi döndük,
Elimiz’de tesbih, volta attık.

Neyse;
Boşver dedik,
Bağlamaya eziyet ettik.

Nekadar’da;
Yüzsüzmüşüz,
Yüzümüze bakıp, güldük.

Biz;
Niye böyle olduk,
Biz, bizden’mi ? solduk.

Niye yorulduk...?

Niye ? ;
Hep, boşver dedik,
Şükür’den’mi ? bıktık,
Bayramları’mı ? unuttuk...

Neleri tükettik..?

Üç; beş kişi,
Bir arada gülemiyor,
Gülenlere’de,
Bir, birini vuruyor.

Şarkılar’da; türküler’de,
Niye ? kadınlar, ölüyor.

Niye ? ;
Aşk mutlu olmuyor,
Erkekler ağlıyor.

Cevap, hep aynı. .!

Beni karıştırma;
Ben anlamam dedik.

Yerim dar;
Diye, diye, halaydan koptuk.

Neyse ...!!

Neyse;
Boşver dedik,
Şiir’i susturduk.

Kavalı;
Dinlemeye, devam ettik.



ARŞİV :
profil.edebiyatdefteri.com/komsukalp/



Bilent Atalay
20 / 06 / 2019
Bursa