BİRİNİ SEVMİŞTİM
KÜS OLMUŞ BANA (602)

Birini sevmiştim küs olmuş bana.
Yar deyip özledim canımdan öte.
Gönül güzelimdi sus olmuş bana.
Kalbimde gizledim canımdan öte.

Canımdan öteydi o bir gül bana.
Doyasıya sevgi verirdim ona.
Ayrılık olursa nasıl dayana.
Ta içten sızladım canımdan öte.

Aslında dilleri, sözleri güzel.
Bencilliği yoktur bizleri güzel.
İncitmez kimseyi izleri güzel.
Kendime sözledim canımdan öte.

Gül bahçesi gibi olduğu yeri.
Yaşadığı diyar kaldığı yeri.
Sevgi verip sevgi aldığı yeri.
Yol bilip izledim canımdan öte

Bu nasıl sevgi ah! boranlarım çok.
Üzülmüşlüğümü soranlarım yok.
Özel bir sevda bu, saranlarım yok.
Hal bilip gözledim canımdan öte.

Can gibiydi bana canımdan bildim.
Varlığı ile de hoş oldum, güldüm.
Öyle de çok sevdim sevgimi verdim.
Gönülden nazladım canımdan öte.

Ben Zayi Ozan’ım ahtım var ona.
Dilerim tanrıdan bahtım var ona.
Sonsuza erecek tahtım var ona.
Can bilip bizledim canımdan öte.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 16/06/2019 Pazar
Yayın : 18/06/2019 Salı
www.edebiyatdefteri.com/siir/1238927/