5
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
902
Okunma
İnsan giderken kendini götürmüyor yalnızca,
Taşını toprağını,kenardaki çöpünü,
Bahçesindeki ortancayı,sardunyayı,
Havlayan köpeğini,gizlice balkona atlayan sırnaşık kediyi,
Sabah derin derin içine çektiği havayı da götürüyor,
Sevdayı andıran gün batımını,
Gülümseyen selam veren dostlarını,
Evi sarıp sarmalayan anılarını,
Kavgasını bayramlarını da topluyor yanına
Kucaklaşmaları gülüşleri ,pencereni ıslatan yağmuru,rüzgarı,
Seyretmeye doyamadığımız denizin çırpınışlarını,
İnsan gitmeye görsün bir kere,
Örümcek ağları,tozlar, solmuş çiçekler dahası duvardaki resimler
Siz giderken bu yerlerden, sessizce,boynu bükük,
Hep geleceksiniz diye bekleyecekler.
12/06/2019
Yalova
5.0
100% (5)
Cevap Yaz
