Yazmak istiyorum içten gelerek
Ama konusu ne bilinmiyor ki
Kalemim darılır bana gülerek
Yazarsa yazdığı silinmiyor ki

İnsanlar ne garip ağlar gülerler
Bazen iyi bazen kötü dilerler
Karışık orkestra gibi çalarlar
Bu kadar gam ile gülünmüyor ki.

İşlenen konular ya dert ya aşktır
Aşığı ağlatan içteki meşktir
Şu yalancı dünya sahte bir köşktür
Köşke sahip olmuş bulunmuyor ki.

Gerçeğe yaklaşmak ne kadar zordur
Yalanı söylemek adeta kardır
Sahtekarın adı bulunmaz pirdir
Doğrular parayla alınmıyor ki.

Garip Ozan derki yeter bu sitem
Ne kadar söylesen bitmez ki matem
Matemi miras mı bıraktı atam
Gönül teli elle çalınmıyor ki.

Mete Ekici
Ordu-Mesudiye Üçyol Ortaokulu Müdürü iken yıllık izine gelmiştim.Akşam oturuyorduk ve başımızda bir hayli kalabalıktı.Konuşmaları dinledim,konuşmalardan pek beynim bir şey sarmadı.O anda ve o ruh haliyle bu şiiri,26/08/1991 tarihinde 19.20’de akşam yazdım.Nasıl kaleme aldıysam o şekliyle aktardım.Tüm şiir severlere saygılarımla.