beş teli var
beş de perdesi
pembe mi pembe
ters dönmüş şemsiye gibi
o bir çiçek

ne çok çiçek var burada
ne çok
sarı turuncu mor
kar beyazı
kan kırmızısı
bilseniz ne çok

ne çok böcek var
ne çok
arı kelebek sinek
kertenkele örümcek
yürüyen uçan sürünen
ne çok
ne çok kuş
ve ne çok hoş ses

çimenler yeşil burada
yapraklar yeşil
güneş ne çok
ne çok bahar
ne çok hoş koku
bilseniz ne çok

bir çocuk görüyorum seyreylerken
ve dinlerken
saçları kirli
elleri kirli
pabuçları yırtık
giysileri eski
hırpani
yüzü gülüşsüz

sırtında bir çuval var eski
geziniyor
ne çiçek var gözünde
ne yeşillik
ne ısıtan güneş
ne serinleten yel
boş bira şişeleri topluyor
yırtık poşetler ve ezilmiş kutular

adın nedir çocuk
muhammed diyor
türkçe zayıf
şöyle böyle konuşuyor

Afganistanlıymış. Şemsiye çiçeği değil tabii, doğadan çöp toplayan o çocuk. Ve yaşı on altıymış...

"Bir yanımız dağ bayır, bir yanımız düz ova. Birimiz tok, birimiz aç. Oof ulan of; usandık artık, yok mu bunun bir ortası?" demeyelim mi daha?

8/haziran/2019 koruköy