1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
695
Okunma
Gözlerinde yeşil ilkbahar vardı
Bakışların beni kışa götürdü
Ruhumu delice bir efkâr sardı
Issız kuytulara atıp yitirdi
Yüzünde mehtabın ışığı vardı
Yıldızlar koynuna demir atardı
Güneş senle doğar senle batardı
Sönmeyen şavkını kimler batırdı
Saçların rüzgârda yele olurdu
Dertliler, sesinde deva bulurdu
Kokun, nerde düşse orda kalırdı
Efsunkâr halini kimler bitirdi
Başında güllerden taç taşıyordun
Yaz güneşi gibi hep ışıyordun
Bütün gönüllerde sen yaşıyordun
Devran neden sana yüzün çevirdi
İbrahim Taşdemir
5.0
100% (3)