En güzel yeri ayırmıştım sana hâlbuki,
Başucunda ruhunu doyuran bir gramofon,
Güzel bir manzaradan içeri giren vapur sesleri,
Balkonunda gülümseyen hoş kokulu çiçekler,
Beyaz dövme demir masada iki şarap kadehi.

Kırmızı eteğin dalgalanırken,
Saçların uçuşabilir ve gıdıklanabilirdin,
Sürgülü kapının aralığından giren küstah rüzgâr yüzünden.
Görmezden gelirdim.

Kirpiklerin gözaltını süpürürken,
Uyanma ihtimaline karşı tavana dikerdim gözlerimi,
Kalksa da bakışsak diye dua ederken,
Saklardım ellerimi senden.

Kovaladım balkon demirindeki serçeleri,
Kapı çaldı açmadım,
Çiçeklere dönün dedim diğer tarafa yüzünüzü,
Buralar birazdan nergis kokacak.
Belki dinlenmek için yoga yaparsın diye,
Hazırladım minderini.

Şaraplar, yemekler şaşkın,
Karşı apartmandaki teyze halime üzgün.
Çiçekler bayılmıştı,
Balkondan geçip giden nergis kokusundan.

Hiç uyanmamalıydım bu rüyadan,
Burnumda nergis kokusu ile uyumalı,
Her mevsim dokunmalıydım rüyana,
Sen en iyisi burnumda gül kokusu ol çiçek.
Böylesi daha rüyakar.

ERAY DEDİK