Ruhum sanki seni çok öncelerden tanırmış
Çok özlemişim de, nedense koşup sarılası var yüreğine
Konuşan bir çift ruh düşmüş heyhat, bizim paydamıza
Konuşan ruhlar, titreyen yürekler, kırılan dizeler
Ve şiire değmiş, dillerimizde tutunmuş serkeşlikler
Sana yapılacak o kadar çok teşbihim var ki daha
Hem de yürekleri dağlarcasına, dağ gibi küllerini savururcasına
Ama nedense bana küsmüş, dildeki lafz’ı kelam
Kelimeler, mürekkebime damlamaya sitemkar
Ruhum ruhunla konuşuyor sanki, dur duraksız bir fasılda
Hiç bir kalem, kırılmadan satırlara işleyemiyor söylediklerini
Sözlerine mısralar giydiresim var senin için
Satırlarla süsleyesim var, ruhumun sende yankı çığlıklarını
Ve senin ruhuna itaatkar kılasım var aniden
Irmak ırmak sana çağlayan, vuslata susamış dizelerini
Satırlarım, ruhumun sesini taşısın ruhuna
Tutunup kalsın aşk, en ufak ayrıntında
Ardından bir olup, şiir olup yeniden doğsun ruhlarımız
Aşkların en dip vuslatlarında

Bu şiiri yine ve yeniden sana yazacağım adamım
Özgür kıl benim için, akmaya meyilli gözyaşlarını
Öyle bir ağla ki, yaşların ırmakcasına aksın ruhuma
Ruhlarımız, köz tutmuş yaşlarımızda tutunsun birbirine
Aşka yanmış aşkla ıslanmış dudaklarımızda, har olsun tenlerimiz
Demlensin bizde umut, aşk tutmuş ağdalı akşamlarımızda
Bu şiiri sana yazdım adamım, yalnızca sana
Sayende dillenen ruhun teşekkürüdür bu dizeler
Dil dile değdiğinde ruh dillenirmiş, bildim
Ten tene değdiğinde gönül yarda dinlenmiş, sezdim
Kocaman yürekli minik bir devi yürek severmiş
El kalem tutup da, Kays gibi ölümsüzlüğe yazacağım dermiş

28.11.2015