Dilerim kökünden kırılsın ucun
Beni ne günlere koydun be kalem
Bütün suç bende mi yok mudur suçun
Bağrımı gün be gün soydun be kalem

Dur durak bilmedin yazdıkça yazdın
Yetişir dedikçe daha da azdın
Anlamadım yoksa bana mı kızdın
Alıp kilim gibi yaydın be kalem

Türlü kelâm ile inlettin beni
Yola mecbur edip adlattın beni
Sırda tutmuyorsun anlattın beni
Niye sözlerime kıydın be kalem

Hani dostum idin hani arkadaş
Durma yaz diyordun yaz yavaş yavaş
Yazdıkça benimle eyledin savaş
Beynimi kazmayla oydun be kalem

Yapıştın elime vazgeçmiyorsun
Pınar da değilim su içmiyorsun
Sana gül dedikçe gül açmıyorsun
Sanki beni hasım saydın be kalem

Seni parça parça etsem olmuyor
Dağlara atarak gitsem olmuyor
Şeydâ bülbül gibi ötsem olmuyor
Âşîkda değilsin toydun be kalem

Bir çeşm-i siyaha kul etmedin mi
Yaprağı dökülmüş dal etmedin mi
Kerem gibi yakıp kül etmedin mi
Birlikte yanarken caydın be kalem

Hiç mi yâr yanına uğramaz yolun
Selam getirmeye yok mudur hâlin
İnsan da değilsin tutulsun dilin
Sonunda kem sözü duydun be kalem

Kendi dertlerine katip mi tuttun
Sana ne ettim ki beni unuttun
Ha bu gün ha yarın diye avuttun
Ben maraba sen de beydin be kalem

Makberî ozanın vaz geç mülkünden
Gayrı ikrâh ettim gönül türkünden
Hasret sofrasında niye korkudan
Ömrümü yiyerek doydun be kalem

Makberî ...28/05/2019....04:40...İst