Can Azerbaycan’da görkemin yüce
Ebulfez Elçibey yiğit başıydın
Türklüğe şan verdin gündüz ve gece
Ülkü dağlarında mihenk taşıydın
Vatanın güneşi düşman kışıydın

Sanki bir rahmettin göklerden yağdın
Sendin öz vatana kutlu tan gibi
Ne zulme diz kırdın ne boyun eğdin
Damarda süzülen asil kan gibi
Gardaşım sırdaşım canda can gibi

Acun şimdi sensiz görkemin hayâl
Acılar ardından nasıl tükensin
Çık gel ötelerden revâ mı bu hal
Ebulfez sesimin sayhası sensin
Bırak öksüzlüğüm yokluğun densin

De hele orada yaralı mısın?
Kara gözlerine hicran dolardı?
Acep oralı mı buralı mısın?
Sen olsan Karabağ yahşi olardı
Köpoğlu ermeni derde kalardı

Gittin ya ürekte sızı çoğaldı
Kaç goca yıl geçti acep saydın mı?
Türklük gocalıptır güzü çoğaldı
Ebulfeyz bizlere gönül koydun mu?
Ardından ağladık bizi duydun mu?

Geçtiğin yolların encâmına bah
Sanki bahtımıza çekildi perde
Hâlâ Karabağ’da olmadı sabah
Ebulfez hardasın hele de harda
Hay goca yiğidim içimiz darda

Ebulfez bilmedik asaletini
Eşsiz şehrengizdin sen ki gül idin
Gösterdin aleme maharetini
Ebulfez Mevla’ya sadık kul idin
Hürriyet aşkına giden yol idin

Ebulfez Türklüğün gür sesi idin
Horasan- Taç mahal sanki Tuna’sın
Ta ezelden beri hür sesi idin
Makberî’de yara bırak kanasın
Cihanım bir yana sen bir yanasın

_____________________Makberî