3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
969
Okunma
Senin bir sesin vardı narin ve ince,
Bir güvercinin boynu sevilmiş gibi.
Volkan olurdu gözlerime değince,
Gözlerin, kor ateşte dövülmüş gibi.
Bir gülüşle, içimde bin mum yakardın.
Saçlarına sönmüş yıldızlar takardın.
Nurani bir melek hüznüyle bakardın,
Cennetten bir sebeple kovulmuş gibi.
Akşamla beraber kararırken gurup,
Aklıma hayalin gelir durup durup.
Kaçıyorsun sevdadan en dibe vurup,
Her gönül ikliminden savulmuş gibi.
Sende derin bir iz bırakmış ki hüzün,
Sararıp düşmüş yaprak gibisin güzün.
Neden buruk görünür aynada yüzün,
Bir ağacın dalları eğilmiş gibi.
Bu halin nedir; sanki giz içinde giz.
Bırakma ardında kendinden başka iz.
Beni terkedip gidiyorsun habersiz,
Sanki bu yara senin değilmiş gibi.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz