Canıma okudu ya giz bıraktı gözlerin

Yüreğime yazıldı iz bıraktı gözlerin



Her hücreme işledi güneş gibi doğunca

Yalnız bakar körleri kuz bıraktı gözlerin



Neşem yerine geldi hüzünleri gönderdim

Öfkemi alıp gitti uz bıraktı gözlerin.



Suçlanırsam bir daha kast etmekle huzura

Kendimi savunmaya koz bıraktı gözlerin.



Tadı kaçmış hayatta lezzet arıyorken ben

Binbir gece düşüme tuz bıraktı gözlerin.



Sevgiye inandırdı unuttum yalnızlığı

Aşktan bir başkasını yoz bıraktı gözlerin.



Oku diyen ilk emre uymamı istiyordu

Sökünce alfabeyi cüz bıraktı gözlerin



Buz keserse bedenim Sarıp sarmalamaya

Tertemiz ve bembeyez bez bıraktı gözlerin.



Üşümekten korkmam hiç yaktığı ateşim var

Uykudan uyanmaya köz bıraktı gözlerin



Ölmeden öldüm çoktan bu dünya mezar bana

Beni benden aldı da öz bıraktı gözlerin