1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
538
Okunma
Gri bulutlar çökünce geceye
Yokluğuna en çok kalemin sevindi
Doğru yanlış hep seni yazdı
Düşmedi nasırlı ellerimden
Yıldızlara sessizliği anlattı
Bu şehirde
Bambaşka yaşamlar var
Kaç sokak lambaları patladı
Hep yalnızlık düştü köşe başlarına
Gece martı sesleriyle çınladı
Yıkık dökük iskeleye
Bir yelkenli yanaşmaya çalışıyor
Fırsat vermiyor azgın dalgalar
Ben,suskun sadece bakıyorum
Her defasında
Telaşlı adımlar arşınlıyor sakağını
Nereye baksam gözyaşı
Ağlıyor gece sensizliğe
Kelimeler gücünü yitiriyor
Dokunsam kırılacak kalemim
Bir sigara,bir nefes
Dolaşıyor duman ciğerlerimde
Her taraf kapkaranlık
Deniz saklandı toprak altına
Bir daha güneş doğmayacak gibi
Yıldızlarda silinmek üzere
Aydınlık yenik düştü karanlığa
Hem yüreğim yoruldu
Hem kalem isyanda şimdi
Sensizliğe mağlup olduk biz yine
YNS
5.0
100% (5)
Cevap Yaz