Ve sükûtün bağrını acı bir nara ile
Zifirin ezberini bozmaya yeminim var
Yaşamaya mahkumken kabuksuz yara ile
Ardından ağır ağıt dizmeye yeminim var

Yokluğunla yok oldum varlığın var edendi
Ayrılığın hesabı özlem ile ödendi
Aklımı yitirmeme ânsız gelen vedândı
Cümlelere bir seni yazmaya yeminim var

Dilâra’ya ağlayan bir ben bir yârsız gölgem
Derin bir ağrı taşır gönül isimli bölgem
Terk edişini asla kabullenemem bilgem
Hasretinden bu gece sızmaya yeminim var

Sensizliğe beddua yağdırırken bu şehir
Avucuma dökülür içeceğim son zehir
Ayrı düştük "güz gözlüm" bozuldu büyük sihir
Ayrılığın başını ezmeye yeminim var


Vuslatı kelam


Şiirime sesiyle hayat veren BenSeno’ya sonsuz teşekkürlerimle


Ustalardan inciler;

Yar sadrında yükmüşüm, zanna boyun bükmüşüm.
Nedamet ateşinde eyvaha körükmüşüm.
Sadakat sancağında,riyakar çürükmüşüm.
Kovulduğum kapıda gezmeye yeminim var......Sonlu_34....sonsuz tesekkurler