Arkasında küçük yavrularıyla
Yaşama savaşı veriyor garip
İçinde sayısız kaygılarıyla
Yaşama savaşı veriyor garip.

Kanadı kolları ta baştan kırık
Ne arayan olmuş ne kimse soruk
Daim azap çekmiş yüreği buruk
Yaşama savaşı veriyor garip.

Bu kötü talihi satın almamış
Her zaman ağlamış mutlu olmamış
İçinden gelerek bir kez gülmemiş
Yaşama savaşı veriyor garip.

Çektiği azabı alem seyretmiş
Yığınla dertleri içine atmış
Zavallı yıpranmış,tükenmiş,bitmiş
Yaşama savaşı veriyor garip.

Aşırı yıpranmış nur gibi yüzü
Ağlayamaz olmuş kurumuş özü
Bu haliyle bile bal gibi sözü
Yaşama savaşı veriyor garip.

Yetim diye bir soysuza vermişler
Ne aramış ne de halin sormuşlar
Derdin söyledikçe sille vurmuşlar
Yaşama savaşı veriyor garip.

Yüzüne bakınca andırır gülü
Yardım etmiyorlar diyorlar deli
Bu kadar dert ile ne olur hali
Yaşama savaşı veriyor garip.

Garip ozan derki içi kan ağlar
Yardım edeni yok bu garip neyler
Türlü hayallerle gönlünü eğler
Yaşama savaşı veriyor garip.

Mete Ekici
Bu şiiri 28/07/2005 Perşembe günü saat 11.45’te bir garibin anlatılan hayatından etkilenerek yazdım.Tüm şiir severlere saygılarımla.