Lokmansız yaraları taşırsın kanadında
Haydi mavi kelebek, aşka döndür yönümü
Vuslat türküleri var bilirim inadında
Her dem anımsat bana yarınımı ,dünümü

Nerede acı varsa ona derman olursun
Sevgiyle nefes alır çözersin her düğümü
Ne ararsan aşk için yalnız bende bulursun
Yoksa kimse göremez sen yokken güldüğümü

Bu can senden öğrendi acıya direnmeyi
Sende aradı buldu elbette her çözümü
Kanatların özgürlük, bilmezsin sürünmeyi
Ufkumu aydınlatıp ışıtırsın yüzümü

Bir şiirde can bulur sen semai ben mavi
Bazen de ulu orta aşk olur her bir nefes
Ben toprağın bağrında o canan hep semavi
Dayanamaz hasrete dar gelir kalbe kafes

Kesilir bütün sözler yokum diyorsan eğer
Uçmayı bilmem ki ben, sana geleyim yeter
Bu kadar çok sevmişsen sende ölmeye değer
Yokluğun böyle acı, sanki ölümden beter

Kelebeğim uçmazsa donar dudakta yaşım
Af dilesen ne fayda giden dönmüyor ordan !
Bak ben geçtim kendimden ,senin için savaşım
Zerre korkum yok artık , içimi yakan kordan

Haydi kon omuzuma , ne dilersen yapalım
Bugün bizim, dün bizim yolumuzsa hep çetin
Doğruluk desturumuz , söyle neden sapalım
Sıkı tutun kalbime vuslat ise niyetin

Ne olur anla artık hüzne gark etme bizi
Dosteli dayanamaz bilesin yokluğuna
Diner bütün sancılar söküp atarsan gizi
Biz birlikte güçlüyüz kat beni çokluğuna