Aramaya gerek yok, geliyor bela
Yaşımdan dem vurur, resme söz eder
Vallaha böyleler, girmezler yola
Şiirle işi yok, bakar poz eder
Yaşımdan dem vurur, resme söz eder

Uyağa ayağa, baktın mı peki
Amaç burda şiir, fotoğraf ne ki
Şairim diyorsan, bir kaç kez oku
Niyet şiir değil, neden haz eder
Yaşımdan dem vurur, resme söz eder

Şu Ramazan günde, dediğine bak
Allahtan da korkmaz, sokarak nifak
Le Havle Kuvvete, görmüyor mu Hâk
Şair sanır kendin, bir de poz eder
Yaşımdan dem vurur, resme söz eder

Her yaştan insanlar, şiirim okur
Kırk yıldır bir laf, duymadım şükür
Genç resmi asınca, netti bu fakir
Dini bildim sanır, sözü köz eder
Yaşımdan dem vurur, resme söz eder

Nesimi der, o yar benim, kime ne
Şairin resminden, söyle sana ne
Sen doksanlık, bir resim koy, bana ne
Böyle söz duydukça, içim cız eder
Yaşımdan dem vurur, resme söz eder

Ömrümüz boyunca, olmadık kopuk
Silah dayasalar, olmayız sapık
Bana söz söyleyen, hastadır tipik
Molla-i Mülayim, hem vaaz eder
Yaşımdan dem vurur, resme söz eder

Lüzumsuz nefsini, ezmiş biridir
Sözleri senettir, sözün eridir
Yaşı altmış üçtür, tam da yeridir
Böylesi her yerde, bin avaz eder
Yaşımdan dem vurur, resme söz eder

SADIK DAĞDEVİREN
Aşık Lüzumsuz