Dönüp bak geçmişine aynı şeyi bulursun,
O günkü hayallerin bugün solmuş tomurcuk.
Her çocuğa sorarlar; “Büyürsen ne olursun?”
Bunu çok da anlamaz umut dolu o çocuk!

Zengin olmak istenir ya da yüksek bir makam,
Çevrem geniş olursa sağlam olacak arkam!
Hesap kitap işleri kafada bin bir rakam,
Bunu çok da anlamaz umut dolu o çocuk!

Yaşanılan bu çağa diyorlar; “Bilgi çağı”
Henüz keşfedilmedi mutluluğun kaynağı.
Diplomada belgede; inanan çok, bayağı,
Bunu çok da anlamaz umut dolu o çocuk!

Mutluluğun bir kısmı gökyüzünde, bir baksa,
Zanneder ki kıymetsiz eğer serveti yoksa.
Değerin ölçüsü mü alkışlayanlar çoksa!
Bunu çok da anlamaz umut dolu o çocuk!

Övenleri çok ise övgüye layık sanır,
Sever gibi olan var bir de buna aldanır.
Mutluluğu arayan garipleri kim tanır,
Bunu çok da anlamaz umut dolu o çocuk!

Çocuk farkında olmaz sebepsiz idamların,
Ötesini göremez üstündeki damların.
Duygusu mülke köle kocaman adamların,
“Nasıl adam olunur!” nerden bilsin o çocuk!

Mahmut KILIÇOĞLU






Fon Resmi: resimrehberi.com