4
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
1327
Okunma
dengini,
rengini bulamadan
nefes alamıyor insan,
demini alamıyor zaman
kesik
bir cümle oluyor bazen hayat omuzlarda
sussan yalan,
konuşsan kıyam
bazen de
geceyi emzirip
yalnızlık büyütüyor koynunda
bir serçe daha ölüyor şafağının kırıntısında
//
bir nehir misali
yeşil ve çıplak doğuyor önce insan yatağına
göz göz kirpikleşiyor zamanla boy veren akıntısına
kızıl akıyor telaşı büyüdükçe denizine, okyanusuna
ne zaman
perdesini aralasam düşlerimin
tülleşiyor, perileşiyor penceremde izlerin
uçsuz, bucaksız dize oluyor imgeleşiyor varlığına şiirlerim
İlikliyorum geceleri sımsıkı gözlerime
sararıyor göğüme şelalenen yağmurların
asitleştikçe damla damla kırmızılaşıyor iltica yüreğim
baz aldıkça bakışlarını turnusollaşıyor devrimine ömrüm…
ilhanaşıcımayısikibinondokuz
5.0
100% (12)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz