siyah beyaz bir resmin masamda
baktıkça damla damla süzülüp düşüyorsun yanaklarımda




ismin dudağımda hece hece
kalem kağıt elif ten lam dan min den
acı izler bıraktın elem imden
yazdım seni bitiremedim
sevdim seni içimde öldüremedim
kaç yıldız düştü yüreğimden yüreğine
kaç ay battı gözlerimden güneşim soldu
bir sen solmadın şu seni seven bedenimde
in mi oldun çin mi oldun
bir göründün
çekip gittin hayal oldun gözüme




ele her gün doğan güneş
bana gece gündüz batıyorsun
canımda can alıyorsun
bilmem kime nefes oluyorsun
ateşlerde yakıyorsun
beni benden alıp
kimlere can katıyorsun
seni seven şu kalbimi bir kenara atıyorsun
açılarda şu yüreğim alev alev yakıyorsun
rüzgar oldun bilmem nereye savruldun
bir göründün
çekip gittin hayal oldun gözümü




gurbetimden gece gündüz hayalimde düşümdesin
hüzünlerde boncuk boncuk düşen
gözümdesin
sigaramda nefes nefes alıp verdiğim
içimdesin
açılarda yüreğim bilmem şimdi nerdesin
bir göründün
çekip gittin hayal oldun gözüme




dünya fani belki sende seveceksin
hayaller düşler kuracaksın
bazen ağlayıp bazen de güleceksin
işte o zaman sevmek neymiş
göreceksin
hasretin çekilmez çilesini bileceksin
nasıl sevdim nasıl yandım
yalan oldun
bir göründün
çekip gittin hayal oldun gözüme






Şiir_Yaralı_34/Avusturya