Acı duvarını aşan bu aşkı, hangi çapayla kazdın,
Serbestliğim de düşen su, hangi delikten sızdın,
Çağırdın bu hazda, aşkını tek başına mı yazdın,
Sazda kırılmayan tel, elin de, çalan bir sazdım...

Aradığım bu değildi, çekilen başka gönle sığar mı,
O pırıl pırıl gözlerin, merhametsizliğine uyar mı,
Feleğin şu yaptığı, sessiz, dilsiz gönlüme ayar mı,
Sazda kırılmayan tel, elin de, çalan bir sazdım...

Çaresiz derde bulandım, oysa rahattım dünde,
Nefeslerde zorlanıyorum, acı varmış hükmünde,
Sanki sema üstüme devrik, künde üstüne künde,
Sazda kırılmayan tel, elin de, çalan bir sazdım...

Seni tanımak başka, aşkını taşımaksa senden zor,
Düşlerim bile çarpıp geri geliyor, olumsuz dekor,
Yağmaya hazır bulut gibiydin, bunu kendine sor,
Sazda kırılmayan tel, elin de, çalan bir sazdım...

Aydınlığın anahtarı aşktır, nedir şimdi doğrusu,
Senden boşalan bağrıma, gün doğmadı doğrusu,
Günde dalıp gitmem, kirpiklerim desin doğrusu,
Sazda kırılmayan tel, elin de, çalan bir sazdım...

Çaresiz boynu bükük beklerim, içerimde boşluk,
Gönlüm yitirmeye razı değil, göremezsin hoşluk,
Olumsuzluğun niye, sende mi ben de mi sarhoşluk,
Sazda kırılmayan tel, elin de, çalan bir sazdım...

Mevsim nedir bilmedim, sen var iken, hep yazdım,
Sözünden dönüp gidişin de, önce kendime kızdım,
Gidişin bağrımı dövdü, boş odan da öylece sızdım,
Sazda kırılmayan tel, elin de, çalan bir sazdım...

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.