Kaderimi sevginin yoksa?
Ne kadar çok seviyorsa insan
O kadar çok özleyip yanıyor
Düşünmek bir rüzgar gibi
Hele düşlemek seni
Hasretimin ateşini harlatmakta
Yaşadığımız anılarla
Yaşayacağımız Hayallerin arasında
Şimdideyim özlemle tutuşmuş
Sana uçmak istiyorum
Her gece pencerene konan yorgun bir güvercinim
Sen uyurken seni izleyen
Şehrin donmuş betonlarının arasından
Sevinçle uçup gelen
Şimdi camına gagamı vuruyorum
Sense kaçıncı rüyandasın bilmiyorum
Seni sen bilmeden izleyip gidiyorum
Özlemin güç verir kanatlarıma
Sevgin şimdi gözyaşı yüzümde uçarken
Özlemin ise kalbimin yangını
Beş dakika görmek seni ve gözlerini
Söndürür hasretin ateşini
Sen ben gibi yanmıyorsun
Bilmiyorsun...
Ne anlarsın yangından
İlk kurtulacak kalbim
Bu Hasret kundaklanmasında
Onca hatıraların dosyası var
Yada umutla dolu Hayallerimizin nüshası...
Islansam da sevginle
Bulutların arasından gülümsüyor yakan hasretin
Adının her bir harfi
Şu anda gökkuşağımın beş rengi...
#AyhanÖzcimbitŞiir