Diyâr-ı yâr olsa bir yer, merâr kılar sevdâkârı hep o diyârda
Civârı nâr olsa bile karâr kılar, yanar da yâra o diyârda
Ciğeri, nâr olsa bile bî zâr kılar, durur durur da o diyârda
Firârı kâr olsa bile mefarr kılar olmaz ki, kalır o diyârda.

Diyâr, diyâr olsa neye yarar, yâr, yâr olmaz ise öyle diyârda?
Bir sevdâkâr bî yâr kalsa, nâr târumârdır, nâr var olmaz o civârda;
Bir nâr aşk nârı ise âşikâr, âşığa bî zarârdır ol diyârda;
Civâr sakar nârsa da bî zarârdır, dâhi hemm yarardır ol diyârda.

Bir kâr bî yâr olsa neye yarar; bin kâr iken yârla olmak bî kârda?
Bin kâr bî yâr olsa, bini zarar, bin nâr iken kârla olmak bî yârda;
Bin yer bî yâr kalsa ki, bin diyâr kılar iken yârla kalmak bî dârda
Ki, bî dârdan daha dardır bî yâr beterinden tâ ki,yardan ağyarda.

Zarar ise kalmakmış yârdan ağyar, kalsa da sekiz cennet diyârda;
Yarar ise kalmakmış hep beraber, kalsa da cehennem denen bin harrda;
Yakar ise seveni sevgili yâr, yanarken bin sakar nâr civârda,
Yakamaz onu bir yâr gibi bin nâr, yanarken aşktan yârla o nârda.

Yakmaz mı ki cehennem-ü sakar, mekânı tâ ehl-i firâk olur da…?!...
Civârda kalmaz yanmadık, yakar; yakmaz mı ehl-i firâkı bulur da…?!...
Mazharıdır ki, cehennem âşikâr nâr-ı firâkın; yakar durur da…
“Atın, yok mu daha ehl-i avâr… yani davâr”? der durur, kudurur da…!...

Dünyada hep nâr gibi kuduranlar gibi kudurur cehennem nâr da;
Haklıları haksız olduranlar doldurulur hep tâ cehennem nârda;
Öyle patlar, öyle patlar ki o nâr ğarâman, öyle kızgın yanar da…!...
Mum gibi kalır yanardağ “Ha var-ha yok…” misali kalır da kenarda.

İnşeallâh fakir olmaz o nâr içinde; çün, şu dem aşk denen nârda…
Alimallâh, hiç belli olmaz… Yanar içinde; dün giden bugün nârda…!...
Biiznillâh hiç deli olmaz, envâr içinde gün geçiren bu dârda;
Bollukta, darda Hakk’ı seven var da… içindeki aşkla bu arada…!…
Tutuşup yanar, yanar da yanar… ALİ biçimindeki bu yanardağ.