Acı..
Dolanırken yeryüzünde
Güçsüz
Nefessiz
Yalnız kaldığımda
Acı nöbetleri tutar beni
Gece düşlerle
Aynı şehirde
Uyanıyorum sensizliğe
Zamansızlığın bir bölümünde



Hayatım bir hiç
Yol verdim gidişine
Gitmeliyim
O ay ışığında
İçimi titreten yokluğun
Çok sonra başlar
Denizler içinde boğulurcasına
Çok sonra



Algım yetersiz
Parmak uçlarım buz gibi
Susuyorum
Karşımda duruyor öyle
Cansız bedenim
Acayip bir hissizlik
Tepkisizim
Zamansız bir evrende



İçime gizlediğim
Sesli harfleri
Telafüz bile edemiyorum
Yaz dedi kalem
Gönlünün gizli öğretisini
Kendine olan özlemini
Acı nöbetlerini
Bırak..
Bir yanı eksik kalsın
Bir yanı sensiz



Ben bile bile
Seve seve seçtim
Yanmayı
Üşümeyi
Zaman zaman
Senin yalnızlığınla ağlamayı
Hatırla şimdi
Ayrılık vakti geldi
İnlete inlete
Gecenin en usulsüz saatinde



sevay