AH BE HİÇ HABERİN YOK !

Düşündün mü hiç !
Yokluğunla içimde neleri azalttığımı.
İhtimallerin gün geçtikçe nasıl acıttığını.
Dinlediğim şarkılarının hangi notalara tecavüz ettiğini.
Ah be hiç haberin yok !

Yaşadın mı hiç !
Resimlerine bakıp uzaktan öpmenin özlemini.
Hep aynı gerçekle uyumanın zorluğunu.
Kalabalıkta yürürken yalnızlık hissini.
Ah be hiç haberin yok !

Farkına vardın mı hiç !
Masalların hep aynı olup,yenisini anlatmadıklarını.
Bir ad koymadan aşkın gerçekten yaşanabileceğini .
Uzaklıkların git gide bizi büyütüp,mutsuz ettiğini.
Ah be hiç haberin yok !

Kabul ettin mi hiç !
Rüyaların yalan olup,gerçeklerin ayrılıkla yüzleşmesini.
Unutmamız gerekenlerin,sürekli hatırlanmak demek olduğunu.
Çizdiğimiz sınırların bizi ne kadar daralttığını.
Ah be hiç haberin yok !

Aşk çetin bir yolculuktu.
Yüreğin tuzağında sürekli dolandıran yolculuktu aşk.
Oysa yolun hiç bir önemi yok.
Önemli olan seninle birlikte yürümekti yürek yüreğe.

Anladın mı hiç !
Her yolun sonunda insanı sadece kendisinin beklediğini.
Ansızın terk edilmenin ruhu huzurla buluşturmadığını.
Sensizliği korkak ve kaçamak yaşamamın cesaretini.
Ah be hiç haberin yok !

Memnun musun hayatından?
Söyler misin, gerçekten memnun musun bensizliği taşımaktan ?
Ben inandığım seni yazarken,
Sen kendini yaşayıp,uzaklaşmaktan memnun musun ?
ARZU GÜNAL /19.4.2019