YETER DİYORUM


Ne söylesem faydasız, kâr etmiyor ki öze
Çözülmüyor muamma, şu gönül anlamıyor.
Hüzzamla çalan saza hicranla gelen söze
Yeter diyorum amma şu gönül anlamıyor.

Bakıyorum aynaya yüzüm hüznüme kefil
Bu sevdanın uğruna olmuşum garip, sefil.
Uyan artık rüyadan uyan be uyan gafil!
Yeter diyorum amma şu gönül anlamıyor.

Gözyaşımı kurutup gül dalına asmalı
Aşk denilen hecenin tam üstüne basmalı
Kadehinden içtiğim bu sevdayı kusmalı.
Yeter diyorum amma şu gönül anlamıyor.

İster tövbe, istersen, yemin et de dön geri,
Bu gidişle korkarım olacağım serseri.
Yolun sonu göründü kapat artık defteri.
Yeter diyorum amma şu gönül anlamıyor.

Yüreğimden dökülen bana özel olmasa
Cefası çekilir mi hazzı güzel olmasa,
Ne olurdu Allah’ım sevdiğim el olmasa
Yeter diyorum amma şu gönül anlamıyor.

İsyanımı duyan yok boşunadır avazım,
Yaktı beni kül etti yürekteki bu sızım.
Bekledim de ne oldu işte yine yalnızım.
Yeter diyorum amma şu gönül anlamıyor.

Kader derim susarım yok mu bunun çaresi,
Bu kadar mı etkili bende aşkın haresi.
Dolsun artık verdiğim tavizlerin süresi
Yeter diyorum amma şu gönül anlamıyor.

Şerife Çınar
"KÖRFEZDE GÜN BATIMI" adlı kitaptan