Engel koyduk araya geçilmez dağlar gibi
Kördüğüm ağlar gibi, yolları bağlar gibi
Yürekler dağlar gibi, köşede ağlar gibi
Döktü yapraklarını inledi koca çınar
Gönül kışta kalınca mevsimler neye yarar

Yağdı yanaklarıma yağmurlar ince ince
Dökülüp hece hece konuşsaydık o gece
Susuyorduk sadece çözülmedi bilmece
Cevapsız sorularla boşa geçmişti zaman
Ayrılığa verildi dudaklardaki ferman

Yanık yanık türküler sazın telinde kaldı
O ne uğursuz faldı kalbimi söküp aldı
Umutlarımı çaldı fincan elimde kaldı
Telvelere bulaştı ölüm karası hasret
Yaktı bizi kavurdu sevda denen esaret

Bin bir lanet yağdırıp kahrolası dünyaya
Hükümsüz bedduaya, sahipsiz bir duaya
Âmin desem rüyaya sonra dalsam hülyaya
Kor alevler sarmışken ateşi söndürür mü?
Bitti deyip gideni geriye döndürür mü?

Sona ersin kâbuslar unut kötü sözleri
Küllemeden közleri geçmez yara izleri
Gönüldeki özleri gülen mutlu yüzleri
Görmek için bir daha elimi tut sevgili
Dizlerine yatayım beni uyut sevgili
ŞERİFE ÇINAR