Günlerden bir gün görürsem seni,
Yüzüne bakmamak gibi durumda olursam,
Gözlerimi bakmamak için çevirsem ,
Bu gözler yine de sana dönecek

Baharda , saçlarına papatyalardan taç yapacaktım.
Koşacağımız çayırlar çimenler olacaktı.
Su içeceğimiz derelerimiz.
Tamamen doğaldı benim sevgim.

Kirlenmemiş bir arı sevgiydi,
Hayali tamamen nevi şahsına münhasırdı.
Gıpta ile bakılacak değil de,
Kimsenin bizi konuşmayacağı alemdi.

Dereler, geçitler, kuşlar ağaçlar,
Nebatât bizim şarkımızı söyleyecekti.
Geçtiğimiz heryerin sakinleri,
Dua edip başımızdan aşağı çiçekler dökecekti.

Yüzü suyu hürmetine içilen sulardan,
Su gibi aziz ol , diye söylenilen güzel sözlerden.
Muzdarib kalan benim.
Benliğimi yitirmiş vaziyette
Ölümü beklemiş vaziyetteyim .

Tepeden tırnağa taradığım ayrıntılar,
Bana büyük çatlaklara neden oluyor artık.
Kriz anını yönlendiremeyen bir baba gibi
Silahı dayamış bekliyorum ölümü.

Kalbi ruha sıhhat verecekti derken,
Lâtif yüzü billur sesi birden kargaya döndü .
Kargaşalar içinde yoğrulurken
Ölümü bekleyen haller prensibi
Mezar başında seni bekliyordu