Yandım, bu gece yandım
Düşündükçe yandım , yandıkça düşündüm.
Her an her saniye seni düşündüm.
Tefekkür ettim, her şeyde sana hamd ettim.

Aşkın arşı süslediğinde,
Her saniyesinde zikre daldım,
Zikir deryasında gezinirken
Alemi unutup darûl bekayı düşündüm.

İnsanlarının arasından yaşamı öğrendim.
Yaşamda birliğin takvanın üstünlüğünü öğrendim.
İnsanlarının arasında sevgiyi öğrendim.
Kötüleri gördükçe , bir araya gelmeyi öğrendim.
Yandım, bu gece çok yandım.

Hüznü ilk defa yaşadım.
Tamamen kimsesiz kaldım.
Kimsesizim derken, birden seni düşündüm.
Arşı süsledi yine sevdiğin kulları.

Allah’ım aciz kullarını bağışla
Bizler cahiliz, sen öğret.
Bizler kimsesiz , bize şefkat elini uzattır
Bu dünyada bizlere dayanak noktası verdir.

Yaşım kadar sevdiklerimi çok toprağa verdim.
O mezarda yandım, o mekanda kül oldum.
Geriye bıraktıklarını gördüğümde yine yandım.

Toprağı olmayanları, kalbime gömdüm.
Onları göremedim, duyamadım, onlara doyamadım.
İkileme düştüm sevgi besledim,
Onlara yine yandım yine yandım.
Onlarda bir tecelli görme aşkıyla,
Yanlış olduğunu anlayınca
yandıkça yine yandım.

İsmiyle müsemma tecellisi Kerem oldum.
Ben çok yandım Allahım.
Geriye baktığımda boş yere yandığımı gördüm.
Yardım dilerim Allahım.
Boş yere yandırma bizleri.

Bu gece çok yandım yandım oy yine yandım
Soğutmaya bir çare bulamadım.
Seni düşündüm düşündükçe içimde yine yandım.
Sevdiklerimi toprağında görünce dua okudum.
İçimdekilere çare bulamadım.
Tecelli ver ya Rab
Yoksa bu dünyada kül olacağım.