0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
853
Okunma
Can attı cânâna şaşkın, harâb iken be her yanı;
Can kattı canına aşkın yârab bir dem seher ânı!
O an şaşkın nefsle maşkın hencâmında haşr-neşr iken,
Şaşkın, sevmeye alışkın oluverdi sen cânânı;
Fakîr şaşkın ondan taşkın…! Neyler cânânsız bu canı?...
Can denmez cânânsız cana, bî candır yokluktan öte…!
Can denir cânânlı cana, pek candır çokluktan öte…!
Dokuz canlı denir ona cânânla ünsiyet iken,
Doyar ALİ, cânânına; tok candır tokluktan öte…!
Yoksa rûh bustânına geçemezdi korkuluktan öte…!...
5.0
100% (4)
