Sevdayla inadına, sanki yüzleşir gibi,
Korkutmamış gözünü, ölesiye sevenler,
Üzerine gittikçe görünmese de dibi,
Çevirmemiş yüzünü, ölesiye sevenler.


Bağlasa da kolunu, çıkış yolu ararken,
Yinede vazgeçmemiş, hüzünleri sararken,
Kalbindeki özlemi, cayır cayır yanarken,
Söndürmemiş közünü, ölesiye sevenler.


Hasretin acısını, bal diye sürer dile,
Apaçık ortadayken, aşkında yoktur hile,
Böyle büyük sevdaya, ulaşamazken çile,
Tüketmemiş özünü, ölesiye sevenler.


Ayları haftaları, günbegün sayılırken,
Vuslatı düşündükçe, gam keder dağılırken,
Lal olan dillerinden, suskunluk yayılırken,
Bitirmemiş sözünü, ölesiye sevenler.


Sabır duvarlarının, harcı özlem olsa da,
Her aklına geldikçe, gözler yaşla dolsa da,
Mevsimleri baharsız, çiçekleri solsa da,
Hissetmemiş güzünü, ölesiye sevenler.


Nesrin Önem
16 04 2019
Tekirdağ

Bir bilsen hallerimi ağlardın sessiz sessiz
Üzülürmüydün biraz gelirmiydin sebebsiz
Doğarmıydı güneşde düşün ki sensiz bensiz
Yaşasaydı hüzünü ölesiye sevenler. Ahmet Kara çok çok teşekkür ediyorum değerli kalem dostu yüreğin var olsun