vuruldum anne

bir kurşun değdi göğsüme
kanıyor yüreğim akıyor sevgilerim
kanadı kırık güvercin gibi çırpınıyor kalbim
düştüm kara toprağa emiliyor canım gövdemden

susuz kalan ırmak gibi yatağımdan çekiliyorum...



anne
sakın’a iğne yapmasınlar sana
evladını yedirme aç sırtlanlara
uyuşmasın duyguların bilincin
ben yoksul ülkemin oğlu, zengine kanmasana




duruldum anne

ayrılıktan, özlemekten, hasretten
kara göle düşen yaprak gibi kavruldum
zeytin dalı ellerimde yeşermeden vuruldum
aldılar beni yıkamadan bir uçağın bagajında

sonsuzluk makamına tabutumdan savruldum...



anne
düşmeyim gözlerinden ağlamasana
duram orda yüreğin de büyüsem
bayrağımı verecekler şehitsem
kanım akmış asırlarca, öpüp de koklasana




soruldum anne

kelimeler zincirli künyem okunur
beni en çok sen çağırsan dokunur
geldim anne geldim ellerim de nur
ah ülkem ki bedeli can bu nasıl onur

dudaklarım dua etse yüreklere taş dokunur...



anne
n’olur ayaklarını yere vurmasana
acımasın öptüğüm o yerler
senden önce geldim bak
cennetü’l-me’vâ ya, kapıyı açsana