Bir hata yapmışım seni sevmişim
Değer mi ey gönül böyle kalpsize
Vücudum yanıyor kış güneşinde
Vakitli vakitsiz çektiğim tespih tanelerine
Adını kazıyorum beynimin en hassas
Bölgesi desin ter yardım niyetiyle
Dokunsa müebbet alacak isyanda
Etmiyorum sakinim



Sabır gösteriyorum kendimden
Habersiz gecenin pürüzsüz ışığı
Yüzümde patlatıyor yaptığım hatayı
Yüzüme vuruyor her fırsatta
Deli divane adı sanırsam köylü kızı
Bir hata ki çekiyorum acısını her
Dakika sandalye üstünde ihtiyar
Misali kokan bedenler var kimisi
Sevda kimisi deva arar gibi yoksa
Ben mi yalnış görüyorum ışıltılı yüzleri



Gelen giden yok bir gelen varsa oda
Ecelim selamı öyle keskin ki uzunca bakıp
Sırıtıyor kem gözlerle son anı yaşamdan
Uzak yaşatır gibi izne tabi tutuyor
Vedalar oluşsun muhabbet olsun diye
Zaman ikibinli yıllardan farklı resme
Ediliyor ayrılıklar neden çok acı



Çok garip hayat kaybettim ışığımı yine de
Ümidim var çeşme başında oturan güzel
Öldürdün beni bir güzeli sevmişim binlerce
Hata etsem böyle acı çekemem kulum işte
Özür var af var bir hata işlemişim dönüşü
Olmayan ıssız denizler kesiyor yolcu biletimi
Bavulum da hazır içinde bir kaç parça
Farklı resmin


İşlediğim suç çok büyük senin gibi kalpsize
Senin gibi düşüncesize gönlümü vermişim
Bir hatadır çekiyorum düşünce esiriyim
Anlamadığım konu suçum ne niçin gecenin
Bir yarısı sayıklıyorum kalkıp su içmek mi
Beni zorlayan sigaramı içmedim daha evet
Sakinim belki yanaklar hayal öpücüğü ile
Tanışır ne dersin boğazımdan geçen her
Lokmada senin hatıran var bir hata bütün
Olsa çıksa kapım dan bin mevlanın diliyle
Konuşsa nereye Varırdı bunun sonu acaba


İbrahim KANDAMAR
05.04.2006